ఎవ్వరు లేరని బంధమే చేదని చూడనేలేదు ప్రేమని ఇన్నాళ్లుగా అందరు ఉండగా ఒంటరయ్యానిలా గుండెలో మోయలేని కంటి నీరు సాక్షిగా కావాలి తోడు అందిగా ఏదేన్తో బాధగా నిండుగ నూరేళ్ళనే ఇలా పంచుకోవాలని ఉందని తలెవంచి చెప్పాలి నీకాని నే మనిషిగా మరి నీ మనసులో చేరి నీ వాడినవ్వాలని ప్రతిక్షణం నిన్నల లేనని నేడు నే వేరని ఈ క్షణం లోకానికి చెప్పేదెలా ఉన్నమాట చెప్పేసి గుండె కోత కొయ్యల దుఃఖనిలా మోస్తూనే సంతోషాన్నివాలా పదే పదే పెదాలపై విషణ్ణాల చిమ్మిన ప్రతిక్షణం ఇలా నను ముడేసేనీ కోవెల అనుబంధం అంటేనే బాదేలే అనుకుంటున్నా నాలో ఆనందమే పంచి లాలించు ముంగిట్లో నా ప్రాణమే కోరిన ఇచేయన నిన్నల లేనని నేడు నే వేరని ఈ క్షణం లోకానికి చెప్పేదెలా తప్పులన్నీ ఒప్పయ్యే స్వప్నమేదో కంటున్నా ఇన్నాళ్లు నే చేదన్న ప్రేమే నదాయెనా ఎలా ఎలా నిన్నే విడి ఏటో అటు సాగడం నిజాలని మూడేసి గతానికి జారడం ప్రతి జన్మ నీతోనే అడుగేసే వరమివ్వాలి నువ్వే నా మూళ్ళ బాటలో పూదారివయ్యావు నీ తోడు నాకెప్పుడు కావాలి లే